neden sevdim seni ny?

oh la la!

Şimdi baş gibi şehir dc'den yaşasın ki döndüm,metrodayım.

Sanki şehrime,tanıdığım bildiğim bir yere dönüyormuşum gibi bir his var içimde,ne güzel..iyi ki gelmişim diyorum.

Saat 8:22..hala aydınlık,uzun yaz gecelerini yaşıyoruz.Yeniden New York!

Kris'i aradım..evde buluşalım dedi.27 dolarese bir haftalık daha metro bileti aldım.

Daha önce 'Neden sevdiğimi açıklıycam' demiştim..geliyor..
----

İşte bunu seviyorum! Hareketlilik,bi dünya aktivite..

Bu şehirde herkesin ihtiyacı olan olmayan bir çok aktivite mevcut.

Her an her yerde bir şeyler oluyor.O parkta konser,bu parkta ücretsiz film gösterimi,burda bir work shop (bu kelimeye de kılım ya neyse),dans gösterisi,toplaşma,ateş çevirmeler,breakdanslar,kaykaycılar,hoop çevirmeler,vb..

Müzelerde hep bir sirkülasyon..

Sonra denizi pardon okyanusu var..En geç 1 saatte okyanus kenarı kumsaldasın..keyfini sür..

---

İşte bunu seviyorum! Çeşitlikik..

Ey 77 millet nerdesin?Sanırım bu trendesin.

Sadece şu anda baktığımda göze çarpan manzarayı aktarıyorum:

Yanımda bu kadar siyah olur mu dedirten bir amca,uzun beyaz elbisesi ve de kafasına taktığı beyaz takkesinden her haliyle Müslüman olduğu bas bas duyulan..

Karşımda saçı tamamen örülüler familyasından kıpkırmızı t-shirtlü,fosforlu pembe ojeli zenci bir kız.

Onun yanında aynen benim gibi dünyanın her yerinden olabileceğine inanacağım düz bir erkek tipi.

Diğer zenci kızın yanında çekik gözlü bir abla,keltoş çocuk,şapkalı tarz bir adam,hem uzun boylu hem de şişko dev gibi bir siyahi,beyaz ten-tombul etli genç bir kız.

Şu tatarfta oturan her şeyiyle hint'li olduğu anlaşılan bir teyze..ten rengi,saçını toplayışı,kilosu..uzun parlak elbisesi bordo ve altın rengi,kafasında elbisesine uygun bir takke.yoksa paki mi bu teyze?

Diğer yandan Amerikalı ise geldiği yeri belirtmek isteyen,değilse kaldığı zamanlarda iyi vakit geçirdiğini hatırlamak ve görenlere anlatmak istermişcesine,her zaman ve her yerde karşıma çıkan,I Love dc,Miami,Brooklyn,bilmemne t-shirt,şapka,sweat shirtü giyen bir dünya insan.En popüleri NY'de bile 'I love NY' örnekleri.

Nereye gitse oralı oluveren..hindistan'da hintli,italya'da italyan,ispanya'da ispanyol,fransa'da fransız,amerika'da amerikalı çok şükür bukalemun tipi olan ben…

----

İşte bunu seviyorum! Aidiyetsizlik..

Kimse ama kimse buraya ait değil! Bunu bir şekilde hissettiriyor şehir,beni rahatça içine almasının ve heycanladırmasının en büyük sebebi bu.

Bir çok insan ülkesini,ailesini geride bırakıp burada bir işin başını tutmuş.Kimisi okuyor,sokakta yatıyor,yatmıyor da 30m2 evde bi dolu insanla beraber yaşıyor,fakirlik içinde sürünüyor,manhattan'da zenginlik içinde yüzüyor da dünya umrunda değil..veya dünya o kadar umrunda ki önce vejeteryan oluyor sonra da dünyayı kurtaran adam rolünü deniyor.

Yabancılık çekicek bir durum yok.Çevrene baktığında,insanlarla tanıştığında,burada yaşayanlarla konuştuğunda,herkes yabancı,içleştirme-dışlama diye bir his yok zira herkes iç-dış..kimse buranın esas elemanı,sahibi değil,sen de garip bi şekilde doğup büyümediğin fakat seni dışlamadan içine alan havasına kapılıorsun.

Prag'da ağzını açıp da 'Hello' dediğinde dış-sın.Zihinleri yabancı olanı pek almıyor,sevmiyor,sebebi her ne olursa olsun umrumda olduğundan söylemiyorum ama yine de hoş bir durum değil.

----

İşte bunu seviyorum! Özgürlük..En sevdiğim..

Kimse kimseye karışmıyor…

Evinde kaldığım arkadaşım hiç göstermese de 39 yaşlarındaki Benjamin 10 yıldır burda yaşıyor.NY'e taşınma veya bunca çileye (yaşam kolay değil) katlanma sebeplerinden birisinin kendini oldukça 'özgür' hissetmesi olduğunu söylemişti.Hiç bir şey için zorunluluk hissetmediğini,toplum baskısının yerlerde olduğunu bu sebeple rahat olduğundan bahsetmişti.


----

İşte böyle 20 milyon insan ayrı/aynı yöne doğru gidiyor.New York metrosu da onları bir yerden bir yere taşıyor.

Penn St'ten başlayan 14th St'e geçen ve Halsey'de bitecek olan L treni.Yine durdu,Jefforsan'da yeni yolcularını aldı.Çeşşit çeşit bir dünya insan daha bindi yorgun trene.

Ahenk ve uyum içinde,kaosun yarattığı denge ve dengesizliğin verdiği cümbüşle gezgin çantam ve ben usulca ilerliyoruz.


not: bahsi geçen şehir buna benziyor. http://www.pixelcase.com.au/vr/2009/newyork/

19 temmuz 2010 ny